bąba

Anus eyn weyp vel culus; versus: dum se curuat anus bąba, retro sibi sibilat anus - posterior pars alterius rzycz ca 1500 WokLub 11r

Wyraz hasłowy Baba Hasło konkordancji Anus
Wyraz(y) w transliteracji bąba Podstawa glosowania anus
Język wyrazu obcego łaciński
1081
Komentarz paleograficzny Dopiski glosatora: bąba na l. marg., posterior pars alterius rzycz na p. marg. pozwalają odróżnić łac. homonimy.

Lokalizacja wyrazu w rękopisie

Karta/strona karta
Numer 11
Folio/kolumna r
Umiejscowienie marginalne - lewy margines
Wiersz 33

Opis gramatyczny

Transkrypcja formy podstawowej wyrazu hasłowego Baba (rzeczownik)
Forma (w transkrypcji) baba
Część mowy rzeczownik
Fleksem rzeczownik
Liczba pojedyncza
Przypadek mianownik
Rodzaj żeński

Uwagi

W Sstp wydrukowano ze skrótem Erz 1.

Bibliografia

Erzepki B. 1908: Przyczynki do średniowiecznego słownictwa polskiego. I. Glosy polskie wpisane do łacińsko-niemieckiego słownika drukowanego w roku 1490, “Roczniki Towarzystwa Przyjaciół Nauk Poznańskiego” XXXIV, s. 1.

Jak cytować?
Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych, red. nauk. Ewa Deptuchowa, oprac. inf. Maciej Godny, https://rozariusze.ijp.pan.pl, stan z dnia: 5.05.2024 r.