Wokabularz petersburski IV

WokPet IV

Podstawowe informacje

Typ podstawy materiałowej rękopis
Lokalizacja rękopisu
Miejsce przechowywania Sygnatura
1. Biblioteka Narodowa w Warszawie
2. Cesarska Biblioteka Publiczna w Petersburgu Lat.F.ch.I.401
3. Biblioteka Załuskich w Warszawie
Tytuł katalogowy Seromones. Antiphonarium
Datowanie rękopisu
1. XV p. post.
Datowanie glos
1. XV p. post.
Zakres kart/stron rękopisu 10r–136v
Ręce pisarskie tekstu podstawowego
1.
Ręce pisarskie glos
1.
Stan zachowania niezachowany

Charakterystyka zawartości

Rodzaj słownik
Tematyka varia

Wydanie

A. Brückner, Z rękopisów petersburskich. Cz. II: Średniowieczne słownictwo polskie, „Prace Filologiczne” V, 1895, s. 11.

Uwagi

Rękopis nieznanego pochodzenia, należał niegdyś do zbiorów Biblioteki Załuskich w Warszawie. Po konfiskacie przez władze zaborcze został przewieziony do Cesarskiej Biblioteki Publicznej w Petersburgu (1832–1833). Podobnie jak inne zabytki językowe odzyskane na mocy traktatu ryskiego (1921 r.), rękopis umieszczono w Bibliotece Narodowej w Warszawie, ale po upadku powstania warszawskiego został spalony przez Niemców wraz z najcenniejszymi zbiorami tej biblioteki.

Zabytek najprawdopodobniej był alfabetycznym słownikiem leksyki biblijnej opracowanym na podstawie Brevilogu. Przypuszczalnie przypominał budową WokJag i WokRacz. Niewykluczone, że rękopis był niekompletny. Na początku słownika nad tekstem zapisano inicjalny fragment sekwencji na uroczystość Zesłania Ducha Świętego: Sancti Spiritus assit nobis gratia. Amen, podobnie jak w WokPet III.
Wokabularz był ułożony w dwóch kolumnach, sporządzono go starannym, ładnym pismem. Zajmował środkową część kodeksu, który zawierał ponadto fragmenty tekstów pieśni i antyfon z nutami (k. 1–9v, 137v–145v) – wszystkie spisane tą samą ręką. Oprócz kilkudziesięciu glos zanotowanych w słowniku, kilka odnalazł A. Brückner na „karcie okładkowej”.

Początek tekstu: A a a domine deus meus nescio loqui quia puer sum. Hieremie primo. Licet istud verbum propheticum (k. 10r).
Ostatnie hasło: Ventrale (k. 136v).

A. Brückner wybrał z WokPet IV polskie odpowiedniki 32 łac. haseł (łącznie 34 wyrazy). Wydawca nie podał informacji o położeniu glos w rękopisie.

W Sstp materiał z tego zabytku drukowano za wydaniem A. Brücknera, ze skrótem PF V 11.
W bazie Rozariusze z polskimi glosami lokalizację poszczególnych wyrazów również podajemy według stron wydania A. Brücknera.

Bibliografia

Kaliszuk J. 2016: Średniowieczne rękopisy łacińskie Biblioteki Narodowej utracone w czasie II wojny światowej, t. 2, s. 542–543.

Jak cytować?
Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych, red. nauk. Ewa Deptuchowa, oprac. inf. Maciej Godny, https://rozariusze.ijp.pan.pl, stan z dnia: 6.11.2024 r.