opych
Apium est nomen herbe sic dictum eppig *pedrosky vel wloczągą, pczelnyk albo opych ca 1500 WokLub 11v
Wyraz hasłowy | Opich | Hasło konkordancji | Apium |
---|---|---|---|
Wyraz(y) w transliteracji | opych | Podstawa glosowania | apium |
Język wyrazu obcego | łaciński | ||
Komentarz paleograficzny |
Glosy pedrosky vel wloczągą na l. marg. innym atramentem niż pczelnyk albo opych na p. marg. Wydawca (a za nim Sstp) cytuje najpierw glosy z p. marg, a potem z l. marg. |
Lokalizacja wyrazu w rękopisie
Karta/strona | karta |
---|---|
Numer | 11 |
Folio/kolumna | v |
Umiejscowienie | marginalne - prawy margines |
Wiersz | 5 |
Opis gramatyczny
Transkrypcja formy podstawowej wyrazu hasłowego | Opich (rzeczownik) |
---|---|
Forma (w transkrypcji) | opich |
Część mowy | rzeczownik |
Fleksem | rzeczownik |
Liczba | pojedyncza |
Przypadek | mianownik |
Rodzaj | męski |
Uwagi
W Sstp wydrukowano ze skrótem Erz 58.
Bibliografia
Erzepki B. 1908: Przyczynki do średniowiecznego słownictwa polskiego. I. Glosy polskie wpisane do łacińsko-niemieckiego słownika drukowanego w roku 1490, “Roczniki Towarzystwa Przyjaciół Nauk Poznańskiego” XXXIV, s. 58.
Jak cytować?
Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa,
Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych, red. nauk. Ewa Deptuchowa, oprac. inf. Maciej Godny, https://rozariusze.ijp.pan.pl, stan z dnia: 21.11.2024 r.