korytho
Ara id est altare vel est stabulum porcorum oltharz vel kob vel barlogo vel swynye korytho ca 1500 WokLub 12v
Wyraz hasłowy | Koryto | Hasło konkordancji | Ara |
---|---|---|---|
Wyraz(y) w transliteracji | korytho | Podstawa glosowania | ara |
Język wyrazu obcego | łaciński | ||
Komentarz paleograficzny | Glosy oltharz vel kob vel barlogo na l. marg., a vel swynye korytho na p. marg. – wszystkie pisane tą samą ręką. |
Lokalizacja wyrazu w rękopisie
Karta/strona | karta |
---|---|
Numer | 12 |
Folio/kolumna | v |
Umiejscowienie | marginalne - prawy margines |
Wiersz | 5 |
Opis gramatyczny
Transkrypcja formy podstawowej wyrazu hasłowego | Koryto (rzeczownik) |
---|---|
Forma (w transkrypcji) | koryto |
Część mowy | rzeczownik |
Fleksem | rzeczownik |
Liczba | pojedyncza |
Przypadek | mianownik |
Rodzaj | nijaki |
Uwagi
W Sstp wydrukowano ze skrótem Erz 32.
Glosa oltharz jest odpowiednikiem łac. wyrazu ara, pozostałe hara.
Bibliografia
Erzepki B. 1908: Przyczynki do średniowiecznego słownictwa polskiego. I. Glosy polskie wpisane do łacińsko-niemieckiego słownika drukowanego w roku 1490, “Roczniki Towarzystwa Przyjaciół Nauk Poznańskiego” XXXIV, s. 32.
Jak cytować?
Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa,
Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych, red. nauk. Ewa Deptuchowa, oprac. inf. Maciej Godny, https://rozariusze.ijp.pan.pl, stan z dnia: 21.11.2024 r.