*grog
*Estauia *grog w straczu XV p. post. WokPet I 6
Wyraz hasłowy | Groch | Hasło konkordancji | Escania |
---|---|---|---|
Wyraz(y) w transliteracji | *grog | Podstawa glosowania | *estauia |
Język wyrazu obcego | łaciński | ||
Komentarz paleograficzny |
Może błędne odczytanie przez wydawcę wyrazu hasłowego Estauia zamiast Escania. Por. WokRacz 101v: Escania wulg. groch w straczv. Być może zapis grog zamiast groch jest śladem wymowy z wygłosowym k (czyt. grok). |
Lokalizacja wyrazu w rękopisie
Karta/strona | PUSTE ŚWIADOMIE |
---|---|
Numer | |
Folio/kolumna | |
Umiejscowienie | |
Wiersz |
Opis gramatyczny
Transkrypcja formy podstawowej wyrazu hasłowego | Groch (rzeczownik) |
---|---|
Forma (w transkrypcji) | groch |
Część mowy | rzeczownik |
Fleksem | rzeczownik |
Liczba | pojedyncza |
Przypadek | mianownik |
Rodzaj | męski |
Uwagi
W Sstp wydrukowano ze skrótem PF V 6.
Bibliografia
Brückner A. 1895: Z rękopisów petersburskich, cz. II: Średniowieczne słownictwo polskie, „Prace Filologiczne” V, s. 7.
Jak cytować?
Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa,
Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych, red. nauk. Ewa Deptuchowa, oprac. inf. Maciej Godny, https://rozariusze.ijp.pan.pl, stan z dnia: 16.10.2024 r.