rthącz

Argentum uiuum quecksylber rthącz et alio nomine vocatur mercurianum vlg. zywe szrebro ca 1500 WokLub 13r

Wyraz hasłowy Rtęć Hasło konkordancji Argentum vivum
Wyraz(y) w transliteracji rthącz Podstawa glosowania argentum uiuum, mercurianum
Język wyrazu obcego łaciński
1156
Komentarz paleograficzny Fragment: "rthącz et alio nomine vocatur mercurianum vlg. zywe szrebro" dopisany przez glosatora.

Lokalizacja wyrazu w rękopisie

Karta/strona karta
Numer 13
Folio/kolumna r
Umiejscowienie marginalne - prawy margines
Wiersz 30-32

Opis gramatyczny

Transkrypcja formy podstawowej wyrazu hasłowego Rtęć (rzeczownik)
Forma (w transkrypcji) rtęć
Część mowy rzeczownik
Fleksem rzeczownik
Liczba pojedyncza
Przypadek mianownik
Rodzaj żeński

Uwagi

W Sstp wydrukowano ze skrótem Erz 87.

Bibliografia

Erzepki B. 1908: Przyczynki do średniowiecznego słownictwa polskiego. I. Glosy polskie wpisane do łacińsko-niemieckiego słownika drukowanego w roku 1490, “Roczniki Towarzystwa Przyjaciół Nauk Poznańskiego” XXXIV, s. 87.

Jak cytować?
Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych, red. nauk. Ewa Deptuchowa, oprac. inf. Maciej Godny, https://rozariusze.ijp.pan.pl, stan z dnia: 21.11.2024 r.