bąrczy

Elephas barrit bąrczy vel myekocze ca 1500 WokLub 18r

Wyraz hasłowy Barczeć Hasło konkordancji Elephas barrit
Wyraz(y) w transliteracji bąrczy Podstawa glosowania barrit
Język wyrazu obcego łaciński
1293
Komentarz paleograficzny Hasło łac. i odpowiednik pol. dopisane na marginesie inkunabułu.

Lokalizacja wyrazu w rękopisie

Karta/strona karta
Numer 18
Folio/kolumna r
Umiejscowienie marginalne - górny margines
Wiersz 1

Opis gramatyczny

Transkrypcja formy podstawowej wyrazu hasłowego Barczeć (czasownik)
Forma (w transkrypcji) barczy
Część mowy czasownik
Fleksem forma nieprzeszła
Liczba pojedyncza
Osoba trzecia
Aspekt niedokonany
Forma lub konstrukcja czasownikowa forma osobowa
Tryb oznajmujący
Strona czynna
Czas teraźniejszy

Uwagi

W Sstp wydrukowano ze skrótem Erz 2 (jedyne poświadczenie hasła).

Bibliografia

Erzepki B. 1908: Przyczynki do średniowiecznego słownictwa polskiego. I. Glosy polskie wpisane do łacińsko-niemieckiego słownika drukowanego w roku 1490, “Roczniki Towarzystwa Przyjaciół Nauk Poznańskiego” XXXIV, s. 2.

Jak cytować?
Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych, red. nauk. Ewa Deptuchowa, oprac. inf. Maciej Godny, https://rozariusze.ijp.pan.pl, stan z dnia: 21.11.2024 r.