skovyczy

Catulus glunit skovyczy ca 1500 WokLub 25r

Wyraz hasłowy Skowyczeć Hasło konkordancji Catulus
Wyraz(y) w transliteracji skovyczy Podstawa glosowania glunit
Język wyrazu obcego łaciński
1313
Komentarz paleograficzny Hasło łac. i odpowiednik pol. dopisane na marginesie inkunabułu.

Lokalizacja wyrazu w rękopisie

Karta/strona karta
Numer 25
Folio/kolumna r
Umiejscowienie marginalne - górny margines
Wiersz 1

Opis gramatyczny

Transkrypcja formy podstawowej wyrazu hasłowego Skowyczeć (czasownik)
Forma (w transkrypcji) skowyczy
Część mowy czasownik
Fleksem forma nieprzeszła
Liczba pojedyncza
Osoba trzecia
Aspekt niedokonany
Forma lub konstrukcja czasownikowa forma osobowa
Tryb oznajmujący
Strona czynna
Czas teraźniejszy

Uwagi

W Sstp wydrukowano ze skrótem Erz 94 (jedyne poświadczenie hasła).

Bibliografia

Erzepki B. 1908: Przyczynki do średniowiecznego słownictwa polskiego. I. Glosy polskie wpisane do łacińsko-niemieckiego słownika drukowanego w roku 1490, "Roczniki Towarzystwa Przyjaciół Nauk Poznańskiego" XXXIV, s. 94.

Jak cytować?
Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych, red. nauk. Ewa Deptuchowa, oprac. inf. Maciej Godny, https://rozariusze.ijp.pan.pl, stan z dnia: 21.11.2024 r.