opatrzny

Cautus dicitur a caueo quia qui cautus est cauet se klug opatrzny ca 1500 WokLub 25r

Wyraz hasłowy Opatrzny Hasło konkordancji Cautus
Wyraz(y) w transliteracji opatrzny Podstawa glosowania cautus
Język wyrazu obcego łaciński
1363

Lokalizacja wyrazu w rękopisie

Karta/strona karta
Numer 25
Folio/kolumna r
Umiejscowienie marginalne - prawy margines
Wiersz 27

Opis gramatyczny

Transkrypcja formy podstawowej wyrazu hasłowego Opatrzny (przymiotnik)
Forma (w transkrypcji) opatrzny
Część mowy przymiotnik
Fleksem przymiotnik
Liczba pojedyncza
Przypadek mianownik
Rodzaj męski
Stopień równy
Typ odmiany złożona

Uwagi

W Sstp wydrukowano ze skrótem Erz 58.

Bibliografia

Erzepki B. 1908: Przyczynki do średniowiecznego słownictwa polskiego. I. Glosy polskie wpisane do łacińsko-niemieckiego słownika drukowanego w roku 1490, "Roczniki Towarzystwa Przyjaciół Nauk Poznańskiego" XXXIV, s. 58.

Jak cytować?
Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych, red. nauk. Ewa Deptuchowa, oprac. inf. Maciej Godny, https://rozariusze.ijp.pan.pl, stan z dnia: 14.10.2024 r.