zesznalyszmy
Decreuimus zesznalyszmy ca 1500 WokLub 37v
| Wyraz hasłowy | Zeznać | Hasło konkordancji | Decernere |
|---|---|---|---|
| Wyraz(y) w transliteracji | zesznalyszmy | Podstawa glosowania | decreuimus |
| Język wyrazu obcego | łaciński | ||
|
|||
| Komentarz paleograficzny | Hasło łac. i odpowiednik pol. dopisane na marginesie inkunabułu. | ||
Lokalizacja wyrazu w rękopisie
| Karta/strona | karta |
|---|---|
| Numer | 37 |
| Folio/kolumna | v |
| Umiejscowienie | marginalne - górny margines |
| Wiersz | 3 |
Opis gramatyczny
| Transkrypcja formy podstawowej wyrazu hasłowego | Zeznać (czasownik) |
|---|---|
| Forma (w transkrypcji) | zeznali- |
| Część mowy | czasownik |
| Fleksem | imiesłów cz. przesz. czynny II |
| Liczba | mnoga |
| Przypadek | mianownik |
| Rodzaj | męski |
| Aspekt | dokonany |
| Zanegowanie | niezanegowana |
| Typ odmiany | nieznana/wspólna |
| Transkrypcja formy podstawowej wyrazu hasłowego | Być (czasownik) |
| Forma (w transkrypcji) | -smy |
| Część mowy | czasownik |
| Fleksem | aglutynant BYĆ |
| Liczba | mnoga |
| Osoba | pierwsza |
| Aspekt | niedokonany |
| Wokaliczność | |
| Forma lub konstrukcja czasownikowa | forma osobowa |
| Tryb | oznajmujący |
| Strona | czynna |
| Czas | przeszły |
Uwagi
W Sstp wydrukowano ze skrótem Erz 133.
Bibliografia
Erzepki B. 1908: Przyczynki do średniowiecznego słownictwa polskiego. I. Glosy polskie wpisane do łacińsko-niemieckiego słownika drukowanego w roku 1490, “Roczniki Towarzystwa Przyjaciół Nauk Poznańskiego” XXXIV, s. 133.
Jak cytować?
Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa,
Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych, red. nauk. Ewa Deptuchowa, oprac. inf. Maciej Godny, https://rozariusze.ijp.pan.pl, stan z dnia: 21.11.2024 r.