wrabą

Dica id est tabula cautio vel carta eyn kerbe vel dica (...) est quedam incisio facta in ligno vlg. wrabą ca 1500 WokLub 40r

Wyraz hasłowy Wręba Hasło konkordancji Dica
Wyraz(y) w transliteracji wrabą Podstawa glosowania dica
Język wyrazu obcego łaciński
1620
Komentarz paleograficzny Fragment: vel dica (...) est quedam incisio facta in ligno vlg. wrabą dopisany przez glosatora.

Lokalizacja wyrazu w rękopisie

Karta/strona karta
Numer 40
Folio/kolumna r
Umiejscowienie marginalne - prawy margines
Wiersz 4

Opis gramatyczny

Transkrypcja formy podstawowej wyrazu hasłowego Wręba (rzeczownik)
Forma (w transkrypcji) wręba
Część mowy rzeczownik
Fleksem rzeczownik
Liczba pojedyncza
Przypadek mianownik
Rodzaj żeński

Uwagi

W Sstp wydrukowano ze skrótem Erz 123.

Bibliografia

Erzepki B. 1908: Przyczynki do średniowiecznego słownictwa polskiego. I. Glosy polskie wpisane do łacińsko-niemieckiego słownika drukowanego w roku 1490, “Roczniki Towarzystwa Przyjaciół Nauk Poznańskiego” XXXIV, s. 123.

Jak cytować?
Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych, red. nauk. Ewa Deptuchowa, oprac. inf. Maciej Godny, https://rozariusze.ijp.pan.pl, stan z dnia: 21.11.2024 r.