wrabą
Dica id est tabula cautio vel carta eyn kerbe vel dica (...) est quedam incisio facta in ligno vlg. wrabą ca 1500 WokLub 40r
Wyraz hasłowy | Wręba | Hasło konkordancji | Dica |
---|---|---|---|
Wyraz(y) w transliteracji | wrabą | Podstawa glosowania | dica |
Język wyrazu obcego | łaciński | ||
Komentarz paleograficzny | Fragment: vel dica (...) est quedam incisio facta in ligno vlg. wrabą dopisany przez glosatora. |
Lokalizacja wyrazu w rękopisie
Karta/strona | karta |
---|---|
Numer | 40 |
Folio/kolumna | r |
Umiejscowienie | marginalne - prawy margines |
Wiersz | 4 |
Opis gramatyczny
Transkrypcja formy podstawowej wyrazu hasłowego | Wręba (rzeczownik) |
---|---|
Forma (w transkrypcji) | wręba |
Część mowy | rzeczownik |
Fleksem | rzeczownik |
Liczba | pojedyncza |
Przypadek | mianownik |
Rodzaj | żeński |
Uwagi
W Sstp wydrukowano ze skrótem Erz 123.
Bibliografia
Erzepki B. 1908: Przyczynki do średniowiecznego słownictwa polskiego. I. Glosy polskie wpisane do łacińsko-niemieckiego słownika drukowanego w roku 1490, “Roczniki Towarzystwa Przyjaciół Nauk Poznańskiego” XXXIV, s. 123.
Jak cytować?
Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa,
Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych, red. nauk. Ewa Deptuchowa, oprac. inf. Maciej Godny, https://rozariusze.ijp.pan.pl, stan z dnia: 21.11.2024 r.