dvanasczye
Duodecies dvanasczye XV p. post. WokPet I 6
Wyraz hasłowy | Dwanaście | Hasło konkordancji | Duodecies |
---|---|---|---|
Wyraz(y) w transliteracji | dvanasczye | Podstawa glosowania | duodecies |
Język wyrazu obcego | łaciński |
Lokalizacja wyrazu w rękopisie
Karta/strona | PUSTE ŚWIADOMIE |
---|---|
Numer | |
Folio/kolumna | |
Umiejscowienie | |
Wiersz |
Opis gramatyczny
Transkrypcja formy podstawowej wyrazu hasłowego | Dwanaście (liczebnik) |
---|---|
Forma (w transkrypcji) | dwanaście |
Część mowy | liczebnik |
Fleksem | liczebnik główny |
Liczba | mnoga |
Przypadek | mianownik |
Rodzaj | nieznany/wspólny |
Uwagi
W Sstp brak tego cytatu.
Zdaniem wydawcy glos z tego zabytku pisarz miał tendencję do opuszczania końcowych liter niektórych wyrazów. Być może glosa mogła mieć postać "dwanaściekroć" albo "dwanaście razy". Zapis odnotowany przez wydawcę nie wymaga emendacji, wobec czego zostawiono go bez zmian i zinterpretowano jako liczebnik główny.
Bibliografia
Brückner A. 1895: Z rękopisów petersburskich, cz. II: Średniowieczne słownictwo polskie, „Prace Filologiczne” V, s. 6.
Jak cytować?
Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa,
Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych, red. nauk. Ewa Deptuchowa, oprac. inf. Maciej Godny, https://rozariusze.ijp.pan.pl, stan z dnia: 6.10.2024 r.