rosznącz
Discernere rozesznacz vel rosznącz ca 1500 WokLub 41r
Wyraz hasłowy | Rozeznać | Hasło konkordancji | Discernere |
---|---|---|---|
Wyraz(y) w transliteracji | rosznącz | Podstawa glosowania | discernere |
Język wyrazu obcego | łaciński | ||
Komentarz paleograficzny | Hasło łac. i odpowiedniki pol. dopisane na marginesie inkunabułu. |
Lokalizacja wyrazu w rękopisie
Karta/strona | karta |
---|---|
Numer | 41 |
Folio/kolumna | r |
Umiejscowienie | marginalne - górny margines |
Wiersz | 4 |
Opis gramatyczny
Transkrypcja formy podstawowej wyrazu hasłowego | Rozeznać (czasownik) |
---|---|
Transkrypcja formy podstawowej wariantu | Rozznać |
Forma (w transkrypcji) | rozznać |
Część mowy | czasownik |
Fleksem | bezokolicznik |
Aspekt | dokonany |
Wokaliczność | niewokaliczna |
Forma lub konstrukcja czasownikowa | bezokolicznik |
Strona | czynna |
Uwagi
W Sstp wydrukowano ze skrótem Erz 86.
Bibliografia
Erzepki B. 1908: Przyczynki do średniowiecznego słownictwa polskiego. I. Glosy polskie wpisane do łacińsko-niemieckiego słownika drukowanego w roku 1490, “Roczniki Towarzystwa Przyjaciół Nauk Poznańskiego” XXXIV, s. 86.
Jak cytować?
Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa,
Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych, red. nauk. Ewa Deptuchowa, oprac. inf. Maciej Godny, https://rozariusze.ijp.pan.pl, stan z dnia: 21.11.2024 r.