kartha

Cardinis (pro carduus) grecum est secundum Papiam et Isidorum et dicunt quod sit genus herbe spinose que maior est tribulo cuius natura mordax et austera sit et ideo eius succus allopicias id est capillorum fluxum curat proprie kartha 1442 WokRacz 65v

Wyraz hasłowy Karta Hasło konkordancji Carduus
Wyraz(y) w transliteracji kartha Podstawa glosowania cardo
Język wyrazu obcego łaciński
1741
Komentarz paleograficzny Wyraz hasłowy został przepisany w zniekształconej postaci cardinis zamiast carduus. W tym wyrazie dodawanie lasek obok łuczków liter uu i niepotrzebnych kropek nad nimi często się zdarzało, np. cardiws (RozOss I k. 45v), cardinis (RozOss II k. 39v), cardinus (WokJag k. 47v). Notowana jest również postać carduus (RozDom k. 41r).

Por. BzB 1544: Carduus est genus herbe spinose cuius natura mordax et austera est. Et ideo succus eius alipicias id est capillorum fluxus curat. Et radix eius in aquam decocta cupiditatem potatoribus ministrat. Matrici vtilissima est iuuans ad masculos procreandos vel est genus cardonum (k. f3).

Lokalizacja wyrazu w rękopisie

Karta/strona karta
Numer 65
Folio/kolumna v
Umiejscowienie wewnętrzne
Wiersz 6

Opis gramatyczny

Transkrypcja formy podstawowej wyrazu hasłowego Karta (rzeczownik)
Forma (w transkrypcji) karta
Część mowy rzeczownik
Fleksem rzeczownik
Liczba pojedyncza
Przypadek mianownik
Rodzaj żeński

Uwagi

W Sstp brak tego cytatu.

Jak cytować?
Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych, red. nauk. Ewa Deptuchowa, oprac. inf. Maciej Godny, https://rozariusze.ijp.pan.pl, stan z dnia: 21.11.2024 r.