vyąnovącz

Dotare id est dotem dare begaben et producit do vyąnovącz ca 1500 WokLub 42v

Wyraz hasłowy Wianować Hasło konkordancji Dotare
Wyraz(y) w transliteracji vyąnovącz Podstawa glosowania dotare
Język wyrazu obcego łaciński
1867

Lokalizacja wyrazu w rękopisie

Karta/strona karta
Numer 42
Folio/kolumna v
Umiejscowienie marginalne - prawy margines
Wiersz 36

Opis gramatyczny

Transkrypcja formy podstawowej wyrazu hasłowego Wianować (czasownik)
Forma (w transkrypcji) wianować
Część mowy czasownik
Fleksem bezokolicznik
Aspekt niedokonany
Wokaliczność niewokaliczna
Forma lub konstrukcja czasownikowa bezokolicznik
Strona czynna

Uwagi

W Sstp poświadczenie nie zostało wykorzystane.

Bibliografia

Erzepki B. 1908: Przyczynki do średniowiecznego słownictwa polskiego. I. Glosy polskie wpisane do łacińsko-niemieckiego słownika drukowanego w roku 1490, “Roczniki Towarzystwa Przyjaciół Nauk Poznańskiego” XXXIV, s. 119.

Jak cytować?
Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych, red. nauk. Ewa Deptuchowa, oprac. inf. Maciej Godny, https://rozariusze.ijp.pan.pl, stan z dnia: 6.10.2024 r.