drvgych
De hys supradictis s thych drvgych rzeczy ca 1500 WokLub 43r
Wyraz hasłowy | Drugi | Hasło konkordancji | De his supradictis |
---|---|---|---|
Wyraz(y) w transliteracji | drvgych | Podstawa glosowania | supradictis |
Język wyrazu obcego | łaciński | ||
Komentarz paleograficzny | Hasło łac. i odpowiednik pol. dopisane na marginesie inkunabułu. |
Lokalizacja wyrazu w rękopisie
Karta/strona | karta |
---|---|
Numer | 43 |
Folio/kolumna | r |
Umiejscowienie | marginalne - prawy margines |
Wiersz | 25-27 |
Opis gramatyczny
Transkrypcja formy podstawowej wyrazu hasłowego | Drugi (liczebnik) |
---|---|
Forma (w transkrypcji) | drugich |
Część mowy | liczebnik |
Fleksem | liczebnik przymiotnikowy |
Liczba | pojedyncza |
Przypadek | dopełniacz |
Rodzaj | żeński |
Typ odmiany | złożona |
Uwagi
W Sstp poświadczenie nie zostało wykorzystane.
Bibliografia
Erzepki B. 1908: Przyczynki do średniowiecznego słownictwa polskiego. I. Glosy polskie wpisane do łacińsko-niemieckiego słownika drukowanego w roku 1490, “Roczniki Towarzystwa Przyjaciół Nauk Poznańskiego” XXXIV, s. 15.
Jak cytować?
Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa,
Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych, red. nauk. Ewa Deptuchowa, oprac. inf. Maciej Godny, https://rozariusze.ijp.pan.pl, stan z dnia: 6.11.2024 r.