wr<z>esczy

Edus eyn bock prellus idem Edus beat wr<z>esczy ca 1500 WokLub 44r

Wyraz hasłowy Wrzeszczeć Hasło konkordancji Haedus
Wyraz(y) w transliteracji wr<z>esczy Podstawa glosowania edus
Język wyrazu obcego łaciński
1950
Komentarz paleograficzny Fragment Edus beat wresczy dopisany przez glosatora na p. marg.

Lokalizacja wyrazu w rękopisie

Karta/strona karta
Numer 44
Folio/kolumna r
Umiejscowienie marginalne - prawy margines
Wiersz 6

Opis gramatyczny

Transkrypcja formy podstawowej wyrazu hasłowego Wrzeszczeć (czasownik)
Forma (w transkrypcji) wr<z>eszczy
Część mowy czasownik
Fleksem forma nieprzeszła
Liczba pojedyncza
Osoba trzecia
Aspekt niedokonany
Forma lub konstrukcja czasownikowa forma osobowa
Tryb oznajmujący
Strona czynna
Czas teraźniejszy

Uwagi

W Sstp wydrukowano ze skrótem Erz 123.

Bibliografia

Erzepki B. 1908: Przyczynki do średniowiecznego słownictwa polskiego. I. Glosy polskie wpisane do łacińsko-niemieckiego słownika drukowanego w roku 1490, “Roczniki Towarzystwa Przyjaciół Nauk Poznańskiego” XXXIV, s. 123.

Jak cytować?
Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych, red. nauk. Ewa Deptuchowa, oprac. inf. Maciej Godny, https://rozariusze.ijp.pan.pl, stan z dnia: 12.12.2024 r.