karanye
Censura a censeo dicitur mensura iudicium vindicta vigor seueritas potestas sententia decus karanye klathwa vpomynanye pozyvąnye ca 1500 WokLub 26r
Wyraz hasłowy | Karanie | Hasło konkordancji | Censura |
---|---|---|---|
Wyraz(y) w transliteracji | karanye | Podstawa glosowania | censura |
Język wyrazu obcego | łaciński | ||
Komentarz paleograficzny | Na l. marg. dopisany wyraz karanye, pozostałe odpowiedniki na p. marg. |
Lokalizacja wyrazu w rękopisie
Karta/strona | karta |
---|---|
Numer | 26 |
Folio/kolumna | r |
Umiejscowienie | marginalne - lewy margines |
Wiersz | 14 |
Opis gramatyczny
Transkrypcja formy podstawowej wyrazu hasłowego | Karanie (rzeczownik) |
---|---|
Forma (w transkrypcji) | karanie |
Część mowy | rzeczownik |
Fleksem | rzeczownik |
Liczba | pojedyncza |
Przypadek | mianownik |
Rodzaj | nijaki |
Uwagi
W Sstp wydrukowano ze skrótem Erz 27.
Bibliografia
Erzepki B. 1908: Przyczynki do średniowiecznego słownictwa polskiego. I. Glosy polskie wpisane do łacińsko-niemieckiego słownika drukowanego w roku 1490, "Roczniki Towarzystwa Przyjaciół Nauk Poznańskiego" XXXIV, s. 27.
Jak cytować?
Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa,
Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych, red. nauk. Ewa Deptuchowa, oprac. inf. Maciej Godny, https://rozariusze.ijp.pan.pl, stan z dnia: 13.11.2024 r.