othprzyszyadz
Abiurare id est rei credite abnegare abschweren othprzyszyadz ca 1500 WokLub 2r
Wyraz hasłowy | (Odprzysiąc) | Hasło konkordancji | Abiurare |
---|---|---|---|
Wyraz(y) w transliteracji | othprzyszyadz | Podstawa glosowania | abiurare |
Język wyrazu obcego | łaciński | ||
Lokalizacja wyrazu w rękopisie
Karta/strona | karta |
---|---|
Numer | 2 |
Folio/kolumna | r |
Umiejscowienie | marginalne - prawy margines |
Wiersz | 3 |
Opis gramatyczny
Transkrypcja formy podstawowej wyrazu hasłowego | (Odprzysiąc) (czasownik) |
---|---|
Transkrypcja formy podstawowej wariantu | Otprzysiąc |
Forma (w transkrypcji) | otprzysiąc |
Część mowy | czasownik |
Fleksem | bezokolicznik |
Aspekt | dokonany |
Wokaliczność | niewokaliczna |
Forma lub konstrukcja czasownikowa | bezokolicznik |
Strona | czynna |
Uwagi
W Sstp wydrukowano ze skrótem Erz 56 (Sstp V 490 b).
Bibliografia
Erzepki B. 1908: Przyczynki do średniowiecznego słownictwa polskiego. I. Glosy polskie wpisane do łacińsko-niemieckiego słownika drukowanego w roku 1490, “Roczniki Towarzystwa Przyjaciół Nauk Poznańskiego” XXXIV, s. 56.
Jak cytować?
Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa,
Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych, red. nauk. Ewa Deptuchowa, oprac. inf. Maciej Godny, https://rozariusze.ijp.pan.pl, stan z dnia: 21.11.2024 r.