drszen

Centrum est punctus in medio circuli ad quem omnes linee ducte sunt equales drszen vel posrzodek ca 1500 WokLub 26r

Wyraz hasłowy (Rdzeń) Hasło konkordancji Centrum
Wyraz(y) w transliteracji drszen Podstawa glosowania centrum
Język wyrazu obcego łaciński
2066
Komentarz paleograficzny Fragment drszen dopisany jaśniejszym atramentem.

Lokalizacja wyrazu w rękopisie

Karta/strona karta
Numer 26
Folio/kolumna r
Umiejscowienie marginalne - prawy margines
Wiersz 20

Opis gramatyczny

Transkrypcja formy podstawowej wyrazu hasłowego (Rdzeń) (rzeczownik)
Transkrypcja formy podstawowej wariantu Drzeń
Forma (w transkrypcji) drzeń
Część mowy rzeczownik
Fleksem rzeczownik
Liczba pojedyncza
Przypadek mianownik
Rodzaj męski
Uwagi Należy czytać dr-zeń.

Uwagi

W Sstp wydrukowano ze skrótem Erz 15.

Bibliografia

Erzepki B. 1908: Przyczynki do średniowiecznego słownictwa polskiego. I. Glosy polskie wpisane do łacińsko-niemieckiego słownika drukowanego w roku 1490, "Roczniki Towarzystwa Przyjaciół Nauk Poznańskiego" XXXIV, s. 15.

Jak cytować?
Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych, red. nauk. Ewa Deptuchowa, oprac. inf. Maciej Godny, https://rozariusze.ijp.pan.pl, stan z dnia: 5.05.2024 r.