pewnye
Existimare wenen meynen oder achten id est sperare pewnye vyedzyecz ca 1500 WokLub 48r
| Wyraz hasłowy | Pewnie | Hasło konkordancji | Existimare |
|---|---|---|---|
| Wyraz(y) w transliteracji | pewnye | Podstawa glosowania | existimare |
| Język wyrazu obcego | łaciński | ||
|
|||
| Komentarz paleograficzny | Fragment: id est sperare dopisany przez glosatora, po nim skreślony fragment wyrazu py a następnie wpisane polskie odpowiedniki. | ||
Lokalizacja wyrazu w rękopisie
| Karta/strona | karta |
|---|---|
| Numer | 48 |
| Folio/kolumna | r |
| Umiejscowienie | marginalne - prawy margines |
| Wiersz | 31 |
Opis gramatyczny
| Transkrypcja formy podstawowej wyrazu hasłowego | Pewnie (przysłówek) |
|---|---|
| Forma (w transkrypcji) | pewnie |
| Część mowy | przysłówek |
| Fleksem | przysłówek |
| Stopień | równy |
Uwagi
W Sstp wydrukowano ze skrótem Erz 63.
Bibliografia
Erzepki B. 1908: Przyczynki do średniowiecznego słownictwa polskiego. I. Glosy polskie wpisane do łacińsko-niemieckiego słownika drukowanego w roku 1490, “Roczniki Towarzystwa Przyjaciół Nauk Poznańskiego” XXXIV, s. 63.
Jak cytować?
Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa,
Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych, red. nauk. Ewa Deptuchowa, oprac. inf. Maciej Godny, https://rozariusze.ijp.pan.pl, stan z dnia: 21.11.2024 r.