vyedzyecz

Existimare wenen meynen oder achten id est sperare pewnye vyedzyecz ca 1500 WokLub 48r

Wyraz hasłowy Wiedzieć Hasło konkordancji Existimare
Wyraz(y) w transliteracji vyedzyecz Podstawa glosowania existimare
Język wyrazu obcego łaciński
2359
Komentarz paleograficzny Fragment: id est sperare dopisany przez glosatora, po nim skreślony fragment wyrazu py a następnie polskie odpowiedniki.

Lokalizacja wyrazu w rękopisie

Karta/strona karta
Numer 48
Folio/kolumna r
Umiejscowienie marginalne - prawy margines
Wiersz 31

Opis gramatyczny

Transkrypcja formy podstawowej wyrazu hasłowego Wiedzieć (czasownik)
Forma (w transkrypcji) wiedzieć
Część mowy czasownik
Fleksem bezokolicznik
Aspekt niedokonany
Wokaliczność niewokaliczna
Forma lub konstrukcja czasownikowa bezokolicznik
Strona czynna

Uwagi

W Sstp poświadczenie nie zostało wykorzystane.

Bibliografia

Erzepki B. 1908: Przyczynki do średniowiecznego słownictwa polskiego. I. Glosy polskie wpisane do łacińsko-niemieckiego słownika drukowanego w roku 1490, “Roczniki Towarzystwa Przyjaciół Nauk Poznańskiego” XXXIV, s. 119.

Jak cytować?
Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych, red. nauk. Ewa Deptuchowa, oprac. inf. Maciej Godny, https://rozariusze.ijp.pan.pl, stan z dnia: 21.11.2024 r.