vyedzyecz
Existimare wenen meynen oder achten id est sperare pewnye vyedzyecz ca 1500 WokLub 48r
Wyraz hasłowy | Wiedzieć | Hasło konkordancji | Existimare |
---|---|---|---|
Wyraz(y) w transliteracji | vyedzyecz | Podstawa glosowania | existimare |
Język wyrazu obcego | łaciński | ||
Komentarz paleograficzny | Fragment: id est sperare dopisany przez glosatora, po nim skreślony fragment wyrazu py a następnie polskie odpowiedniki. |
Lokalizacja wyrazu w rękopisie
Karta/strona | karta |
---|---|
Numer | 48 |
Folio/kolumna | r |
Umiejscowienie | marginalne - prawy margines |
Wiersz | 31 |
Opis gramatyczny
Transkrypcja formy podstawowej wyrazu hasłowego | Wiedzieć (czasownik) |
---|---|
Forma (w transkrypcji) | wiedzieć |
Część mowy | czasownik |
Fleksem | bezokolicznik |
Aspekt | niedokonany |
Wokaliczność | niewokaliczna |
Forma lub konstrukcja czasownikowa | bezokolicznik |
Strona | czynna |
Uwagi
W Sstp poświadczenie nie zostało wykorzystane.
Bibliografia
Erzepki B. 1908: Przyczynki do średniowiecznego słownictwa polskiego. I. Glosy polskie wpisane do łacińsko-niemieckiego słownika drukowanego w roku 1490, “Roczniki Towarzystwa Przyjaciół Nauk Poznańskiego” XXXIV, s. 119.
Jak cytować?
Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa,
Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych, red. nauk. Ewa Deptuchowa, oprac. inf. Maciej Godny, https://rozariusze.ijp.pan.pl, stan z dnia: 21.11.2024 r.