vypravyony

Expeditiuus auszrichtig. Expeditus idem vypravyony ca 1500 WokLub 48v

Wyraz hasłowy Wyprawić Hasło konkordancji Expeditus
Wyraz(y) w transliteracji vypravyony Podstawa glosowania expeditus
Język wyrazu obcego łaciński
2377

Lokalizacja wyrazu w rękopisie

Karta/strona karta
Numer 48
Folio/kolumna v
Umiejscowienie marginalne - prawy margines
Wiersz 14

Opis gramatyczny

Transkrypcja formy podstawowej wyrazu hasłowego Wyprawić (czasownik)
Forma (w transkrypcji) wyprawiony
Część mowy czasownik
Fleksem imiesłów przym. bierny
Liczba pojedyncza
Przypadek mianownik
Rodzaj męski
Aspekt dokonany
Zanegowanie niezanegowana
Stopień równy
Typ odmiany złożona
Forma lub konstrukcja czasownikowa imiesłów
Strona bierna

Uwagi

W Sstp wydrukowano ze skrótem Erz 126.

Bibliografia

Erzepki B. 1908: Przyczynki do średniowiecznego słownictwa polskiego. I. Glosy polskie wpisane do łacińsko-niemieckiego słownika drukowanego w roku 1490, “Roczniki Towarzystwa Przyjaciół Nauk Poznańskiego” XXXIV, s. 126.

Jak cytować?
Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych, red. nauk. Ewa Deptuchowa, oprac. inf. Maciej Godny, https://rozariusze.ijp.pan.pl, stan z dnia: 21.11.2024 r.