obm[y]ovycz

Oblatrare widerbellen obm[y]ovycz proprie est canum ca 1500 WokLub 90r

Wyraz hasłowy Obmówić Hasło konkordancji Oblatrare
Wyraz(y) w transliteracji obm[y]ovycz Podstawa glosowania oblatrare
Język wyrazu obcego łaciński
2666
Komentarz paleograficzny Fragment: obmyovycz proprie est canum dopisany przez glosatora.

Lokalizacja wyrazu w rękopisie

Karta/strona karta
Numer 90
Folio/kolumna r
Umiejscowienie marginalne - prawy margines
Wiersz 9

Opis gramatyczny

Transkrypcja formy podstawowej wyrazu hasłowego Obmówić (czasownik)
Forma (w transkrypcji) obmowić
Część mowy czasownik
Fleksem bezokolicznik
Aspekt dokonany
Wokaliczność niewokaliczna
Forma lub konstrukcja czasownikowa bezokolicznik
Strona czynna

Uwagi

W Sstp wydrukowano ze skrótem Erz 54.

Bibliografia

Erzepki B. 1908: Przyczynki do średniowiecznego słownictwa polskiego. I. Glosy polskie wpisane do łacińsko-niemieckiego słownika drukowanego w roku 1490, “Roczniki Towarzystwa Przyjaciół Nauk Poznańskiego” XXXIV, s. 54.

Jak cytować?
Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych, red. nauk. Ewa Deptuchowa, oprac. inf. Maciej Godny, https://rozariusze.ijp.pan.pl, stan z dnia: 21.11.2024 r.