oskomyaly

Obstupescere zvmyecz szya vnde ibi: et dentes nostri obstupescunt vlg. oskomyaly vel smyerthvyąly ca 1500 WokLub 90v

Wyraz hasłowy Oskomieć Hasło konkordancji Obstupescere
Wyraz(y) w transliteracji oskomyaly Podstawa glosowania obstupescunt
Język wyrazu obcego łaciński
2895
Komentarz paleograficzny Hasło łac. i odpowiednik pol. dopisane na marginesie inkunabułu.

Lokalizacja wyrazu w rękopisie

Karta/strona karta
Numer 90
Folio/kolumna v
Umiejscowienie marginalne - dolny margines
Wiersz 2

Opis gramatyczny

Transkrypcja formy podstawowej wyrazu hasłowego Oskomieć (czasownik)
Forma (w transkrypcji) oskomiały
Część mowy czasownik
Fleksem imiesłów cz. przesz. czynny II
Liczba mnoga
Przypadek mianownik
Rodzaj męski
Aspekt dokonany
Zanegowanie niezanegowana
Typ odmiany złożona
Forma lub konstrukcja czasownikowa forma osobowa
Tryb oznajmujący
Strona czynna
Czas przeszły

Uwagi

W Sstp wydrukowano ze skrótem Erz 60 (jedyne poświadczenie hasła).

Bibliografia

Erzepki B. 1908: Przyczynki do średniowiecznego słownictwa polskiego. I. Glosy polskie wpisane do łacińsko-niemieckiego słownika drukowanego w roku 1490, “Roczniki Towarzystwa Przyjaciół Nauk Poznańskiego” XXXIV, s. 60.

Jak cytować?
Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych, red. nauk. Ewa Deptuchowa, oprac. inf. Maciej Godny, https://rozariusze.ijp.pan.pl, stan z dnia: 21.11.2024 r.