swyerzącze

Vngula swyerzącze kopytho ca 1500 WokLub 147v

Wyraz hasłowy (Zwierzęcy) Hasło konkordancji
Wyraz(y) w transliteracji swyerzącze Podstawa glosowania
Język wyrazu obcego
298
Komentarz paleograficzny Hasło łac. i odpowiednik pol. dopisane na marginesie inkunabułu.

Lokalizacja wyrazu w rękopisie

Karta/strona karta
Numer 147
Folio/kolumna v
Umiejscowienie marginalne - górny margines
Wiersz 1

Opis gramatyczny

Transkrypcja formy podstawowej wyrazu hasłowego (Zwierzęcy) (przymiotnik)
Transkrypcja formy podstawowej wariantu Źwierzęcy
Forma (w transkrypcji) źwierzęce
Część mowy przymiotnik
Fleksem przymiotnik
Liczba pojedyncza
Przypadek mianownik
Rodzaj nijaki
Stopień równy
Typ odmiany złożona

Uwagi

W Sstp wydrukowano ze skrótem Erz 136.

Bibliografia

Erzepki B. 1908: Przyczynki do średniowiecznego słownictwa polskiego. I. Glosy polskie wpisane do łacińsko-niemieckiego słownika drukowanego w roku 1490, “Roczniki Towarzystwa Przyjaciół Nauk Poznańskiego” XXXIV, s. 136.

Jak cytować?
Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych, red. nauk. Ewa Deptuchowa, oprac. inf. Maciej Godny, https://rozariusze.ijp.pan.pl, stan z dnia: 21.11.2024 r.