drvchną

Paranympha id est pronuba vel sponsa eren brauth drvhną drvchną ca 1500 WokLub 95v

Wyraz hasłowy Druhna Hasło konkordancji Paranympha
Wyraz(y) w transliteracji drvchną Podstawa glosowania paranympha
Język wyrazu obcego łaciński
3191
Komentarz paleograficzny Glosa drvhną na p. marg. ścieśniona i niezbyt wyraźna, powtórzona na l. marg. w nieco innej pisowni drvchną.

Lokalizacja wyrazu w rękopisie

Karta/strona karta
Numer 95
Folio/kolumna v
Umiejscowienie marginalne - lewy margines
Wiersz 24

Opis gramatyczny

Transkrypcja formy podstawowej wyrazu hasłowego Druhna (rzeczownik)
Transkrypcja formy podstawowej wariantu Druchna
Forma (w transkrypcji) druchna
Część mowy rzeczownik
Fleksem rzeczownik
Liczba pojedyncza
Przypadek mianownik
Rodzaj żeński

Uwagi

W Sstp wydrukowano ze skrótem Erz 15 (leksem poświadczony tylko w tym źródle).

Bibliografia

Erzepki B. 1908: Przyczynki do średniowiecznego słownictwa polskiego. I. Glosy polskie wpisane do łacińsko-niemieckiego słownika drukowanego w roku 1490, “Roczniki Towarzystwa Przyjaciół Nauk Poznańskiego” XXXIV, s. 15.

Jak cytować?
Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych, red. nauk. Ewa Deptuchowa, oprac. inf. Maciej Godny, https://rozariusze.ijp.pan.pl, stan z dnia: 21.11.2024 r.