vyele
Magnanimus (…) id est audax groszmutig vyelkyego vel vyelkovmyslny vyele o szobye dzyerzaczy ca 1500 WokLub 78v
Wyraz hasłowy | Wiele | Hasło konkordancji | Magnanimus |
---|---|---|---|
Wyraz(y) w transliteracji | vyele | Podstawa glosowania | |
Język wyrazu obcego | |||
Komentarz paleograficzny |
Między w. 25 a 26 druku wpisane glosy: vyelkyego vel vyelkovmyslny, na p. marg. glosa: vyele o szobye dzyerzaczy. Notatka glosatora ma charakter eliptyczny. Prawdopodobnie został przez glosatora pominięty wyraz określany umysłu. |
Lokalizacja wyrazu w rękopisie
Karta/strona | karta |
---|---|
Numer | 78 |
Folio/kolumna | v |
Umiejscowienie | interlinearne |
Wiersz | 25-26 |
Opis gramatyczny
Transkrypcja formy podstawowej wyrazu hasłowego | Wiele (przysłówek) |
---|---|
Forma (w transkrypcji) | wiele |
Część mowy | przysłówek |
Fleksem | przysłówek |
Stopień | równy |
Uwagi
W Sstp wydrukowano ze skrótem Erz 120.
Bibliografia
Erzepki B. 1908: Przyczynki do średniowiecznego słownictwa polskiego. I. Glosy polskie wpisane do łacińsko-niemieckiego słownika drukowanego w roku 1490, “Roczniki Towarzystwa Przyjaciół Nauk Poznańskiego” XXXIV, s. 120.
Jak cytować?
Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa,
Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych, red. nauk. Ewa Deptuchowa, oprac. inf. Maciej Godny, https://rozariusze.ijp.pan.pl, stan z dnia: 21.11.2024 r.