spyczą

Pinna id est summitas cuiuslibet rei sed proprie templorum et murorum oder eyn fischschuppe spyczą vel ganek vel okragly sczyth ca 1500 WokLub 101r

Wyraz hasłowy Szpica Hasło konkordancji Pinna
Wyraz(y) w transliteracji spyczą Podstawa glosowania pinna
Język wyrazu obcego łaciński
3397
Komentarz paleograficzny Na l.marg. glosy spyczą vel ganek, na p. marg. skreślona litera [[s]] i glosy vel okragly sczyth.

Lokalizacja wyrazu w rękopisie

Karta/strona karta
Numer 101
Folio/kolumna r
Umiejscowienie marginalne - lewy margines
Wiersz 2

Opis gramatyczny

Transkrypcja formy podstawowej wyrazu hasłowego Szpica (rzeczownik)
Forma (w transkrypcji) szpica
Część mowy rzeczownik
Fleksem rzeczownik
Liczba pojedyncza
Przypadek mianownik
Rodzaj żeński
Uwagi Możliwa też transkrypcja śpica.

Uwagi

W Sstp wydrukowano ze skrótem Erz 98.

Bibliografia

Erzepki B. 1908: Przyczynki do średniowiecznego słownictwa polskiego. I. Glosy polskie wpisane do łacińsko-niemieckiego słownika drukowanego w roku 1490, “Roczniki Towarzystwa Przyjaciół Nauk Poznańskiego” XXXIV, s. 98.

Jak cytować?
Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych, red. nauk. Ewa Deptuchowa, oprac. inf. Maciej Godny, https://rozariusze.ijp.pan.pl, stan z dnia: 21.11.2024 r.