sczyth
Pinna id est summitas cuiuslibet rei sed proprie templorum et murorum oder eyn fischschuppe spyczą vel ganek vel okragly sczyth ca 1500 WokLub 101r
Wyraz hasłowy | Szczyt | Hasło konkordancji | Pinna |
---|---|---|---|
Wyraz(y) w transliteracji | sczyth | Podstawa glosowania | pinna |
Język wyrazu obcego | łaciński | ||
Komentarz paleograficzny | Na l.marg. glosy spyczą vel ganek, na p. marg. skreślona litera [[s]] i glosy vel okragly sczyth. |
Lokalizacja wyrazu w rękopisie
Karta/strona | karta |
---|---|
Numer | 101 |
Folio/kolumna | r |
Umiejscowienie | marginalne - prawy margines |
Wiersz | 2 |
Opis gramatyczny
Transkrypcja formy podstawowej wyrazu hasłowego | Szczyt (rzeczownik) |
---|---|
Forma (w transkrypcji) | szczyt |
Część mowy | rzeczownik |
Fleksem | rzeczownik |
Liczba | pojedyncza |
Przypadek | mianownik |
Rodzaj | męski |
Uwagi
W Sstp wydrukowano ze skrótem Erz 106.
Bibliografia
Erzepki B. 1908: Przyczynki do średniowiecznego słownictwa polskiego. I. Glosy polskie wpisane do łacińsko-niemieckiego słownika drukowanego w roku 1490, “Roczniki Towarzystwa Przyjaciół Nauk Poznańskiego” XXXIV, s. 106.
Jak cytować?
Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa,
Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych, red. nauk. Ewa Deptuchowa, oprac. inf. Maciej Godny, https://rozariusze.ijp.pan.pl, stan z dnia: 21.11.2024 r.