dzyevoslabką
Proca eyn freyerin petitrix virorum dzyevoslabką ca 1500 WokLub 106v
| Wyraz hasłowy | Dziewosłąbka | Hasło konkordancji | Proca |
|---|---|---|---|
| Wyraz(y) w transliteracji | dzyevoslabką | Podstawa glosowania | proca |
| Język wyrazu obcego | łaciński | ||
|
|||
| Komentarz paleograficzny | Glosę dzyevoslabką poprzedza skreślony wyraz [[dzyevosbką]]. | ||
Lokalizacja wyrazu w rękopisie
| Karta/strona | karta |
|---|---|
| Numer | 106 |
| Folio/kolumna | v |
| Umiejscowienie | marginalne - prawy margines |
| Wiersz | 38 |
Opis gramatyczny
| Transkrypcja formy podstawowej wyrazu hasłowego | Dziewosłąbka (rzeczownik) |
|---|---|
| Forma (w transkrypcji) | dziewosłąbka |
| Część mowy | rzeczownik |
| Fleksem | rzeczownik |
| Liczba | pojedyncza |
| Przypadek | mianownik |
| Rodzaj | żeński |
Uwagi
W Sstp wydrukowano ze skrótem Erz 16 (jedyne poświadczenie hasła).
Zapewne glosa dzyevoslabką została dobrana do objaśnienia petitrix virorum (‘prosząca mężczyzn’) i skojarzona ze swatką, a nie do wyrazu hasłowego Proca oznaczającego ‘kochankę bądź rozpustnicę’. Por. hasło Fryjerka.
Bibliografia
Erzepki B. 1908: Przyczynki do średniowiecznego słownictwa polskiego. I. Glosy polskie wpisane do łacińsko-niemieckiego słownika drukowanego w roku 1490, “Roczniki Towarzystwa Przyjaciół Nauk Poznańskiego” XXXIV, s. 16.
Jak cytować?
Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa,
Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych, red. nauk. Ewa Deptuchowa, oprac. inf. Maciej Godny, https://rozariusze.ijp.pan.pl, stan z dnia: 21.11.2024 r.