vyele
Quid verborum circuitu immoramur y czos tho vyele mova myąskamy ca 1500 WokLub 111r
Wyraz hasłowy | Wiele | Hasło konkordancji | Quid verborum circuitu immoramur |
---|---|---|---|
Wyraz(y) w transliteracji | vyele | Podstawa glosowania | |
Język wyrazu obcego | |||
Komentarz paleograficzny |
Hasło łac. i odpowiednik pol. dopisane na marginesie inkunabułu. Wydawca czyta "moramur" oraz błędnie interpretuje zapis czostho jako "często". |
Lokalizacja wyrazu w rękopisie
Karta/strona | karta |
---|---|
Numer | 111 |
Folio/kolumna | r |
Umiejscowienie | marginalne - górny margines |
Wiersz | 2 |
Opis gramatyczny
Transkrypcja formy podstawowej wyrazu hasłowego | Wiele (przysłówek) |
---|---|
Forma (w transkrypcji) | wiele |
Część mowy | przysłówek |
Fleksem | przysłówek |
Stopień | równy |
Uwagi
W Sstp wydrukowano ze skrótem Erz 120 (Sstp X 154a).
Cytat pochodzi zapewne z Acta sanctorum, z 14 kwietnia, kiedy przypada wspomnienie Waleriana, Tyburcjusza, Maksyma i towarzyszy.
Walerian był mężem św. Cecylii, nawróconym przez nią na chrześcijaństwo w noc poślubną. Następnie nawrócił swojego brata Tyburcjusza. Prefekt miasta Almachiusz, prześladowca chrześcijan, aresztował ich i próbował zmusić do złożenia ofiar bożkom. W czasie przesłuchania, będącego w istocie debatą teologiczną z przyszłymi męczennikami, Almachiusz wykrzyknął: "Quid verborum circuitu immoramur? Offerte diis libamina et abscedite illaesi".
Bibliografia
Erzepki B. 1908: Przyczynki do średniowiecznego słownictwa polskiego. I. Glosy polskie wpisane do łacińsko-niemieckiego słownika drukowanego w roku 1490, “Roczniki Towarzystwa Przyjaciół Nauk Poznańskiego” XXXIV, s. 120.
Pod hasłem Często.
Henschen G., Papebroch D. red. 1738: Acta Sanctorum Aprillis, t. II, Wenecja, s. 207. books.google.pl