myąskamy

Quid verborum circuitu immoramur y czos tho vyele mova myąskamy ca 1500 WokLub 111r

Wyraz hasłowy (Mieszkać) Hasło konkordancji Quid verborum circuitu immoramur
Wyraz(y) w transliteracji myąskamy Podstawa glosowania immoramur
Język wyrazu obcego łaciński
3642
Komentarz paleograficzny Hasło łac. i odpowiednik pol. dopisane na marginesie inkunabułu.
Wydawca czyta "moramur" oraz błędnie interpretuje zapis czostho jako "często".

Lokalizacja wyrazu w rękopisie

Karta/strona karta
Numer 111
Folio/kolumna r
Umiejscowienie marginalne - górny margines
Wiersz 2

Opis gramatyczny

Transkrypcja formy podstawowej wyrazu hasłowego (Mieszkać) (czasownik)
Transkrypcja formy podstawowej wariantu Mięszkać
Forma (w transkrypcji) mięszkamy
Część mowy czasownik
Fleksem forma nieprzeszła
Liczba mnoga
Osoba pierwsza
Aspekt niedokonany
Forma lub konstrukcja czasownikowa forma osobowa
Tryb oznajmujący
Strona czynna
Czas teraźniejszy

Uwagi

W Sstp wydrukowano ze skrótem Erz 45 (Sstp IV 242a).

Cytat pochodzi zapewne z Acta sanctorum, z 14 kwietnia, kiedy przypada wspomnienie Waleriana, Tyburcjusza, Maksyma i towarzyszy.
Walerian był mężem św. Cecylii, nawróconym przez nią na chrześcijaństwo w noc poślubną. Następnie nawrócił swojego brata Tyburcjusza. Prefekt miasta Almachiusz, prześladowca chrześcijan, aresztował ich i próbował zmusić do złożenia ofiar bożkom. W czasie przesłuchania, będącego w istocie debatą teologiczną z przyszłymi męczennikami, Almachiusz wykrzyknął: "Quid verborum circuitu immoramur? Offerte diis libamina et abscedite illaesi".

Bibliografia

Erzepki B. 1908: Przyczynki do średniowiecznego słownictwa polskiego. I. Glosy polskie wpisane do łacińsko-niemieckiego słownika drukowanego w roku 1490, “Roczniki Towarzystwa Przyjaciół Nauk Poznańskiego” XXXIV, s. 45.
Henschen G., Papebroch D. red. 1738: Acta Sanctorum Aprillis, t. II, Wenecja, s. 207. books.google.pl

Jak cytować?
Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych, red. nauk. Ewa Deptuchowa, oprac. inf. Maciej Godny, https://rozariusze.ijp.pan.pl, stan z dnia: 21.11.2024 r.