gyszna
Quiditatiua gyszna ca 1500 WokLub 111v
| Wyraz hasłowy | (Istny) | Hasło konkordancji | Quidditativus |
|---|---|---|---|
| Wyraz(y) w transliteracji | gyszna | Podstawa glosowania | quiditatiua |
| Język wyrazu obcego | łaciński | ||
|
|||
| Komentarz paleograficzny |
Hasło łac. i odpowiednik pol. dopisane na marginesie inkunabułu. Wydawca czyta quiditatina. W Sstp ts. |
||
Lokalizacja wyrazu w rękopisie
| Karta/strona | karta |
|---|---|
| Numer | 111 |
| Folio/kolumna | v |
| Umiejscowienie | marginalne - górny margines |
| Wiersz | 1 |
Opis gramatyczny
| Transkrypcja formy podstawowej wyrazu hasłowego | (Istny) (przymiotnik) |
|---|---|
| Transkrypcja formy podstawowej wariantu | Isny |
| Forma (w transkrypcji) | isna |
| Część mowy | przymiotnik |
| Fleksem | przymiotnik |
| Liczba | pojedyncza |
| Przypadek | mianownik |
| Rodzaj | żeński |
| Stopień | równy |
| Typ odmiany | złożona |
Uwagi
W Sstp wydrukowano ze skrótem Erz 25 (Sstp III 46a).
Bibliografia
Erzepki B. 1908: Przyczynki do średniowiecznego słownictwa polskiego. I. Glosy polskie wpisane do łacińsko-niemieckiego słownika drukowanego w roku 1490, “Roczniki Towarzystwa Przyjaciół Nauk Poznańskiego” XXXIV, s. 25.
Jak cytować?
Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa,
Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych, red. nauk. Ewa Deptuchowa, oprac. inf. Maciej Godny, https://rozariusze.ijp.pan.pl, stan z dnia: 5.05.2024 r.