vagrzyste
Rancide carnes sdzolkle vel vagrzyste myąszo ca 1500 WokLub 113r
Wyraz hasłowy | (Wągrzysty) | Hasło konkordancji | Rancida caro |
---|---|---|---|
Wyraz(y) w transliteracji | vagrzyste | Podstawa glosowania | rancide |
Język wyrazu obcego | łaciński | ||
Komentarz paleograficzny | Hasło łac. i odpowiednik pol. dopisane na marginesie inkunabułu. |
Lokalizacja wyrazu w rękopisie
Karta/strona | karta |
---|---|
Numer | 113 |
Folio/kolumna | r |
Umiejscowienie | marginalne - górny margines |
Wiersz | 2 |
Opis gramatyczny
Transkrypcja formy podstawowej wyrazu hasłowego | (Wągrzysty) (przymiotnik) |
---|---|
Transkrypcja formy podstawowej wariantu | Węgrzysty |
Forma (w transkrypcji) | węgrzyste |
Część mowy | przymiotnik |
Fleksem | przymiotnik |
Liczba | pojedyncza |
Przypadek | mianownik |
Rodzaj | nijaki |
Stopień | równy |
Typ odmiany | złożona |
Uwagi
W Sstp wydrukowano ze skrótem Erz 118.
Bibliografia
Erzepki B. 1908: Przyczynki do średniowiecznego słownictwa polskiego. I. Glosy polskie wpisane do łacińsko-niemieckiego słownika drukowanego w roku 1490, “Roczniki Towarzystwa Przyjaciół Nauk Poznańskiego” XXXIV, s.118.
Jak cytować?
Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa,
Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych, red. nauk. Ewa Deptuchowa, oprac. inf. Maciej Godny, https://rozariusze.ijp.pan.pl, stan z dnia: 21.11.2024 r.