przybracz
Redimire id est coronare vpyąkrącz vel przybracz ca 1500 WokLub 114r
Wyraz hasłowy | Przybrać | Hasło konkordancji | Redimire |
---|---|---|---|
Wyraz(y) w transliteracji | przybracz | Podstawa glosowania | redimire |
Język wyrazu obcego | łaciński | ||
Lokalizacja wyrazu w rękopisie
Karta/strona | karta |
---|---|
Numer | 114 |
Folio/kolumna | r |
Umiejscowienie | marginalne - prawy margines |
Wiersz | 4 |
Opis gramatyczny
Transkrypcja formy podstawowej wyrazu hasłowego | Przybrać (czasownik) |
---|---|
Forma (w transkrypcji) | przybrać |
Część mowy | czasownik |
Fleksem | bezokolicznik |
Aspekt | dokonany |
Wokaliczność | niewokaliczna |
Forma lub konstrukcja czasownikowa | bezokolicznik |
Strona | czynna |
Uwagi
W Sstp wydrukowano ze skrótem Erz 81.
Bibliografia
Erzepki B. 1908: Przyczynki do średniowiecznego słownictwa polskiego. I. Glosy polskie wpisane do łacińsko-niemieckiego słownika drukowanego w roku 1490, “Roczniki Towarzystwa Przyjaciół Nauk Poznańskiego” XXXIV, s. 81.
Jak cytować?
Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa,
Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych, red. nauk. Ewa Deptuchowa, oprac. inf. Maciej Godny, https://rozariusze.ijp.pan.pl, stan z dnia: 10.10.2024 r.