sządlo
Sagina id est pinguedo thopyone sządlo szmalcz ca 1500 WokLub 118v
Wyraz hasłowy | Sadło | Hasło konkordancji | Sagina |
---|---|---|---|
Wyraz(y) w transliteracji | sządlo | Podstawa glosowania | sagina |
Język wyrazu obcego | łaciński | ||
Komentarz paleograficzny | W w. 18 przy haśle Sagimen na p. marg. glosy sądlo albo smalcz. Na l. marg. w. 18-19 innym atramentem glosy thopyone sządlo szmalcz, cienka linia łączy ten drugi dopisek z wyrazem hasłowym Sagina drukowanym w w. 19. Wydawca podaje wszystkie glosy w kontekście hasła Sagimen. |
Lokalizacja wyrazu w rękopisie
Karta/strona | karta |
---|---|
Numer | 118 |
Folio/kolumna | v |
Umiejscowienie | marginalne - lewy margines |
Wiersz | 18-19 |
Opis gramatyczny
Transkrypcja formy podstawowej wyrazu hasłowego | Sadło (rzeczownik) |
---|---|
Forma (w transkrypcji) | sadło |
Część mowy | rzeczownik |
Fleksem | rzeczownik |
Liczba | pojedyncza |
Przypadek | mianownik |
Rodzaj | nijaki |
Uwagi
W Sstp wydrukowano ze skrótem Erz 91.
Bibliografia
Erzepki B. 1908: Przyczynki do średniowiecznego słownictwa polskiego. I. Glosy polskie wpisane do łacińsko-niemieckiego słownika drukowanego w roku 1490, “Roczniki Towarzystwa Przyjaciół Nauk Poznańskiego” XXXIV, s. 91.
Jak cytować?
Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa,
Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych, red. nauk. Ewa Deptuchowa, oprac. inf. Maciej Godny, https://rozariusze.ijp.pan.pl, stan z dnia: 21.11.2024 r.