sządlo

Sagina id est pinguedo thopyone sządlo szmalcz ca 1500 WokLub 118v

Wyraz hasłowy Sadło Hasło konkordancji Sagina
Wyraz(y) w transliteracji sządlo Podstawa glosowania sagina
Język wyrazu obcego łaciński
3848
Komentarz paleograficzny W w. 18 przy haśle Sagimen na p. marg. glosy sądlo albo smalcz. Na l. marg. w. 18-19 innym atramentem glosy thopyone sządlo szmalcz, cienka linia łączy ten drugi dopisek z wyrazem hasłowym Sagina drukowanym w w. 19. Wydawca podaje wszystkie glosy w kontekście hasła Sagimen.

Lokalizacja wyrazu w rękopisie

Karta/strona karta
Numer 118
Folio/kolumna v
Umiejscowienie marginalne - lewy margines
Wiersz 18-19

Opis gramatyczny

Transkrypcja formy podstawowej wyrazu hasłowego Sadło (rzeczownik)
Forma (w transkrypcji) sadło
Część mowy rzeczownik
Fleksem rzeczownik
Liczba pojedyncza
Przypadek mianownik
Rodzaj nijaki

Uwagi

W Sstp wydrukowano ze skrótem Erz 91.

Bibliografia

Erzepki B. 1908: Przyczynki do średniowiecznego słownictwa polskiego. I. Glosy polskie wpisane do łacińsko-niemieckiego słownika drukowanego w roku 1490, “Roczniki Towarzystwa Przyjaciół Nauk Poznańskiego” XXXIV, s. 91.

Jak cytować?
Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych, red. nauk. Ewa Deptuchowa, oprac. inf. Maciej Godny, https://rozariusze.ijp.pan.pl, stan z dnia: 21.11.2024 r.