oszyerdzye
Furor oszyerdzye ząpalenye ca 1500 WokLub 55v
Wyraz hasłowy | Osierdzie | Hasło konkordancji | Furor |
---|---|---|---|
Wyraz(y) w transliteracji | oszyerdzye | Podstawa glosowania | furor |
Język wyrazu obcego | łaciński | ||
Komentarz paleograficzny | Hasło łac. i odpowiednik pol. dopisane na marginesie inkunabułu. |
Lokalizacja wyrazu w rękopisie
Karta/strona | karta |
---|---|
Numer | 55 |
Folio/kolumna | v |
Umiejscowienie | marginalne - prawy margines |
Wiersz | 19 |
Opis gramatyczny
Transkrypcja formy podstawowej wyrazu hasłowego | Osierdzie (rzeczownik) |
---|---|
Forma (w transkrypcji) | osierdzie |
Część mowy | rzeczownik |
Fleksem | rzeczownik |
Liczba | pojedyncza |
Przypadek | mianownik |
Rodzaj | nijaki |
Uwagi
W Sstp wydrukowano ze skrótem Erz 60.
Bibliografia
Erzepki B. 1908: Przyczynki do średniowiecznego słownictwa polskiego. I. Glosy polskie wpisane do łacińsko-niemieckiego słownika drukowanego w roku 1490, “Roczniki Towarzystwa Przyjaciół Nauk Poznańskiego” XXXIV, s. 60.
Jak cytować?
Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa,
Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych, red. nauk. Ewa Deptuchowa, oprac. inf. Maciej Godny, https://rozariusze.ijp.pan.pl, stan z dnia: 21.11.2024 r.