procza

Fundibula id est funda procza ca 1500 WokLub 55v

Wyraz hasłowy Proca Hasło konkordancji Fundibula
Wyraz(y) w transliteracji procza Podstawa glosowania fundibula, funda
Język wyrazu obcego łaciński
4019
Komentarz paleograficzny Glosa zapisana nietypowo - w lukach kolumny drukowanych sigli gramatycznych: f pro p cza, zapewne dlatego, że l. marg. karty na wysokości wierszy 2-3 był już zajęty odręczną notatką łacińską i glosą do niej.

Lokalizacja wyrazu w rękopisie

Karta/strona karta
Numer 55
Folio/kolumna v
Umiejscowienie marginalne - lewy margines
Wiersz 2

Opis gramatyczny

Transkrypcja formy podstawowej wyrazu hasłowego Proca (rzeczownik)
Forma (w transkrypcji) proca
Część mowy rzeczownik
Fleksem rzeczownik
Liczba pojedyncza
Przypadek mianownik
Rodzaj żeński

Uwagi

W Sstp wydrukowano ze skrótem Erz 78.

Bibliografia

Erzepki B. 1908: Przyczynki do średniowiecznego słownictwa polskiego. I. Glosy polskie wpisane do łacińsko-niemieckiego słownika drukowanego w roku 1490, “Roczniki Towarzystwa Przyjaciół Nauk Poznańskiego” XXXIV, s. 78.

Jak cytować?
Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych, red. nauk. Ewa Deptuchowa, oprac. inf. Maciej Godny, https://rozariusze.ijp.pan.pl, stan z dnia: 21.11.2024 r.