svyedzyony
Seductus (…) quasi seorsum ductus verfurt svyedzyony ca 1500 WokLub 122v
Wyraz hasłowy | Zwieść | Hasło konkordancji | Seductus |
---|---|---|---|
Wyraz(y) w transliteracji | svyedzyony | Podstawa glosowania | seductus |
Język wyrazu obcego | łaciński | ||
Lokalizacja wyrazu w rękopisie
Karta/strona | karta |
---|---|
Numer | 122 |
Folio/kolumna | v |
Umiejscowienie | marginalne - prawy margines |
Wiersz | 20 |
Opis gramatyczny
Transkrypcja formy podstawowej wyrazu hasłowego | Zwieść (czasownik) |
---|---|
Forma (w transkrypcji) | zwiedziony |
Część mowy | czasownik |
Fleksem | imiesłów przym. bierny |
Liczba | pojedyncza |
Przypadek | mianownik |
Rodzaj | męski |
Aspekt | dokonany |
Zanegowanie | niezanegowana |
Stopień | równy |
Typ odmiany | złożona |
Forma lub konstrukcja czasownikowa | imiesłów |
Strona | bierna |
Uwagi
W Sstp wydrukowano ze skrótem Erz 136.
Bibliografia
Erzepki B. 1908: Przyczynki do średniowiecznego słownictwa polskiego. I. Glosy polskie wpisane do łacińsko-niemieckiego słownika drukowanego w roku 1490, “Roczniki Towarzystwa Przyjaciół Nauk Poznańskiego” XXXIV, s. 136.
Jak cytować?
Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa,
Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych, red. nauk. Ewa Deptuchowa, oprac. inf. Maciej Godny, https://rozariusze.ijp.pan.pl, stan z dnia: 21.11.2024 r.