zavyscz
Liuor id est inuidia vel dolor vel vulnus et proprie nigredo que remanet in carne ex percussione zavyscz szynoscz vel othok ca 1500 WokLub 76r
Wyraz hasłowy | Zawiść | Hasło konkordancji | Livor |
---|---|---|---|
Wyraz(y) w transliteracji | zavyscz | Podstawa glosowania | liuor |
Język wyrazu obcego | łaciński | ||
Komentarz paleograficzny | W w. 34 na l. marg. glosa zavyscz, na p. marg. glosa szynoscz, w następnym wierszu na p. marg. vel othok. |
Lokalizacja wyrazu w rękopisie
Karta/strona | karta |
---|---|
Numer | 76 |
Folio/kolumna | r |
Umiejscowienie | marginalne - lewy margines |
Wiersz | 34 |
Opis gramatyczny
Transkrypcja formy podstawowej wyrazu hasłowego | Zawiść (rzeczownik) |
---|---|
Forma (w transkrypcji) | zawiść |
Część mowy | rzeczownik |
Fleksem | rzeczownik |
Liczba | pojedyncza |
Przypadek | mianownik |
Rodzaj | żeński |
Uwagi
W Sstp wydrukowano ze skrótem Erz 132.
Bibliografia
Erzepki B. 1908: Przyczynki do średniowiecznego słownictwa polskiego. I. Glosy polskie wpisane do łacińsko-niemieckiego słownika drukowanego w roku 1490, “Roczniki Towarzystwa Przyjaciół Nauk Poznańskiego” XXXIV, s. 132.
Jak cytować?
Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa,
Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych, red. nauk. Ewa Deptuchowa, oprac. inf. Maciej Godny, https://rozariusze.ijp.pan.pl, stan z dnia: 21.11.2024 r.