mary
Loculus id est bursa, Iohannes XII: Fur erat et loculos habens; item feretrum Lucas VII: et tetigit loculum mary albo drzewsko ca 1500 WokLub 76v
Wyraz hasłowy | Mary | Hasło konkordancji | Loculus |
---|---|---|---|
Wyraz(y) w transliteracji | mary | Podstawa glosowania | loculus |
Język wyrazu obcego | łaciński | ||
Komentarz paleograficzny |
Na l marg glosa "mary", na p marg glosy: "albo drzewsko". Jo 12, 6. Luc 7, 14. |
Lokalizacja wyrazu w rękopisie
Karta/strona | karta |
---|---|
Numer | 76 |
Folio/kolumna | v |
Umiejscowienie | marginalne - lewy margines |
Wiersz | 14 |
Opis gramatyczny
Transkrypcja formy podstawowej wyrazu hasłowego | Mary (rzeczownik) |
---|---|
Forma (w transkrypcji) | mary |
Część mowy | rzeczownik |
Fleksem | rzeczownik |
Liczba | mnoga |
Przypadek | mianownik |
Rodzaj | przymnogi nieosobowy |
Uwagi
W Sstp wydrukowano ze skrótem Erz 42.
Bibliografia
Erzepki B. 1908: Przyczynki do średniowiecznego słownictwa polskiego. I. Glosy polskie wpisane do łacińsko-niemieckiego słownika drukowanego w roku 1490, “Roczniki Towarzystwa Przyjaciół Nauk Poznańskiego” XXXIV, s. 42.
Jak cytować?
Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa,
Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych, red. nauk. Ewa Deptuchowa, oprac. inf. Maciej Godny, https://rozariusze.ijp.pan.pl, stan z dnia: 21.11.2024 r.