stog

Clibanus id est fornax vel cumulus feni pyecz albo stog szan[y]ą ca 1500 WokLub 29r

Wyraz hasłowy Stóg Hasło konkordancji Clibanus
Wyraz(y) w transliteracji stog Podstawa glosowania clibanus, cumulus
Język wyrazu obcego łaciński
4417

Lokalizacja wyrazu w rękopisie

Karta/strona karta
Numer 29
Folio/kolumna r
Umiejscowienie marginalne - prawy margines
Wiersz 1

Opis gramatyczny

Transkrypcja formy podstawowej wyrazu hasłowego Stóg (rzeczownik)
Forma (w transkrypcji) stog
Część mowy rzeczownik
Fleksem rzeczownik
Liczba pojedyncza
Przypadek mianownik
Rodzaj męski

Uwagi

W Sstp wydrukowano ze skrótem Erz 101.

Bibliografia

Erzepki B. 1908: Przyczynki do średniowiecznego słownictwa polskiego. I. Glosy polskie wpisane do łacińsko-niemieckiego słownika drukowanego w roku 1490, "Roczniki Towarzystwa Przyjaciół Nauk Poznańskiego" XXXIV, s. 101.

Kwilecka I., Popowska-Taborska H. 1977: Bartłomiej z Bydgoszczy - leksykograf polski pierwszej połowy XVI w., s. 58.

Jak cytować?
Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych, red. nauk. Ewa Deptuchowa, oprac. inf. Maciej Godny, https://rozariusze.ijp.pan.pl, stan z dnia: 5.05.2024 r.