szan[y]ą

Clibanus id est fornax vel cumulus feni pyecz albo stog szan[y]ą ca 1500 WokLub 29r

Wyraz hasłowy Siano Hasło konkordancji Clibanus
Wyraz(y) w transliteracji szan[y]ą Podstawa glosowania feni
Język wyrazu obcego łaciński
4418
Komentarz paleograficzny Zapis osobliwy ze względu na oznaczenie miękkości przy niewłaściwej spółgłosce - n zamiast sz.

Lokalizacja wyrazu w rękopisie

Karta/strona karta
Numer 29
Folio/kolumna r
Umiejscowienie marginalne - prawy margines
Wiersz 1

Opis gramatyczny

Transkrypcja formy podstawowej wyrazu hasłowego Siano (rzeczownik)
Forma (w transkrypcji) siana
Część mowy rzeczownik
Fleksem rzeczownik
Liczba pojedyncza
Przypadek dopełniacz
Rodzaj nijaki

Uwagi

W Sstp wydrukowano ze skrótem Erz 92.

Bibliografia

Erzepki B. 1908: Przyczynki do średniowiecznego słownictwa polskiego. I. Glosy polskie wpisane do łacińsko-niemieckiego słownika drukowanego w roku 1490, "Roczniki Towarzystwa Przyjaciół Nauk Poznańskiego" XXXIV, s. 92.

Kwilecka I., Popowska-Taborska H. 1977: Bartłomiej z Bydgoszczy - leksykograf polski pierwszej połowy XVI w., s. 58.

Jak cytować?
Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych, red. nauk. Ewa Deptuchowa, oprac. inf. Maciej Godny, https://rozariusze.ijp.pan.pl, stan z dnia: 4.05.2024 r.