podrvga

Linx est animal quoddam habens acutissimum visum bązylyschek ostrovydz Linx ratat krvka podrvga ca 1500 WokLub 75v

Wyraz hasłowy Podrugać Hasło konkordancji Lynx
Wyraz(y) w transliteracji podrvga Podstawa glosowania ratat
Język wyrazu obcego łaciński
4472
Komentarz paleograficzny Na l. marg. glosa bązylyschek na p. marg. glosa ostrovydz; na d. marg. dopisek glosatora: "Linx ratat krvka podrvga".

Interpretacja tego cytatu sprawiła wydawcy sporo problemów. Erzepki założył, że składa się on z samych rzeczowników:
ratat - "wyraz zagadkowego pochodzenia" (Erz 84);
kruka - błędnie objaśniony: "(razem z dwoma innymi osobliwymi terminami ratat i podruga zapisano ten wyraz dwukrotnie w naszym słowniczku, raz pod linx = ostrowidz, drugi raz w tym samym znowu szeregu polskich nazw pod łacińską nazwą pardus = pard) [...]. Skąd się wzięło słowo kruka, jako nazwa ostrowidza czy parda, stanowi istotnie ciekawą łamigłówkę. Jest to widocznie żeńska forma od kruk = corvus. Może więc wspólność bystrego wzroku i nadzwyczajnej przezorności, cechujących wybitnie zarówno kruka jak ostrowidza, dała powód do tak niezwykłej nazwy. Zresztą dla objaśnienia tego zagadkowego terminu ani w staropolskich, ani też w staroczeskich źródłach nie znajdujemy żadnej wskazówki" (Erz 34-35);
podruga - błędnie objaśniony: "znaczy właściwie towarzyszka, przyjaciółka [...]. Trudno dociec, skąd właśnie wyraz podruga, jako nazwa ostrowidza (rysia) albo parda, czyli pantery, bierze swój początek. Być może, iż zagadkowa ta nazwa poszła z pewnej bajki w Fizjologu, w której, jak to gdzieś powiada jeden z dawniejszych naszych kaznodziejów, pantera wietrzy nosem cudzołóstwo swej «podrugi». Ciekawy ten szczegół zawdzięczamy niewyczerpanej uprzejmości prof. Brücknera w Berlinie" (Erz 71).

A. Brückner w recenzji Przyczynków... stwierdził jednak, że "ratat wydaje [...] się słowem łacińskim, tłumaczonym przez krukać? Wydawca sądzi inaczej" (PF VII 240).

W Sstp przykład zamieszczony pod hasłami: KRUKAĆ i PODRUGAĆ (czasowniki oznaczające dźwięki wydawane przez zwierzęta), nie ma hasła *RATAT.

Lokalizacja wyrazu w rękopisie

Karta/strona karta
Numer 75
Folio/kolumna v
Umiejscowienie marginalne - dolny margines
Wiersz 1

Opis gramatyczny

Transkrypcja formy podstawowej wyrazu hasłowego Podrugać (czasownik)
Forma (w transkrypcji) podruga
Część mowy czasownik
Fleksem forma nieprzeszła
Liczba pojedyncza
Osoba trzecia
Aspekt niedokonany
Forma lub konstrukcja czasownikowa forma osobowa
Tryb oznajmujący
Strona czynna
Czas teraźniejszy

Uwagi

W Sstp wydrukowano ze skrótem Erz 71 (leksem poświadczony tylko w tym źródle).

Bibliografia

Erzepki B. 1908: Przyczynki do średniowiecznego słownictwa polskiego. I. Glosy polskie wpisane do łacińsko-niemieckiego słownika drukowanego w roku 1490, “Roczniki Towarzystwa Przyjaciół Nauk Poznańskiego” XXXIV, s. 71.

Jak cytować?
Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych, red. nauk. Ewa Deptuchowa, oprac. inf. Maciej Godny, https://rozariusze.ijp.pan.pl, stan z dnia: 5.05.2024 r.