lyczywnyk

Lucerna eyn lucern lyczywnyk ca 1500 WokLub 77r

Wyraz hasłowy (Łuczywnik) Hasło konkordancji Lucerna
Wyraz(y) w transliteracji lyczywnyk Podstawa glosowania lucerna
Język wyrazu obcego łaciński
4527
Komentarz paleograficzny Druga litera y nadpisana nad glosą.

Lokalizacja wyrazu w rękopisie

Karta/strona karta
Numer 77
Folio/kolumna r
Umiejscowienie marginalne - lewy margines
Wiersz 16

Opis gramatyczny

Transkrypcja formy podstawowej wyrazu hasłowego (Łuczywnik) (rzeczownik)
Transkrypcja formy podstawowej wariantu Łyczywnik
Forma (w transkrypcji) łyczywnik
Część mowy rzeczownik
Fleksem rzeczownik
Liczba pojedyncza
Przypadek mianownik
Rodzaj męski

Uwagi

W Sstp wydrukowano ze skrótem Erz 41 (leksem poświadczony tylko w tym źródle).

Bibliografia

Erzepki B. 1908: Przyczynki do średniowiecznego słownictwa polskiego. I. Glosy polskie wpisane do łacińsko-niemieckiego słownika drukowanego w roku 1490, “Roczniki Towarzystwa Przyjaciół Nauk Poznańskiego” XXXIV, s. 41.

Jak cytować?
Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych, red. nauk. Ewa Deptuchowa, oprac. inf. Maciej Godny, https://rozariusze.ijp.pan.pl, stan z dnia: 21.11.2024 r.