oszoblyvye
Specialiter (...) oszoblyvye ca 1500 WokLub 128r
Wyraz hasłowy | Osobliwie | Hasło konkordancji | Specialiter |
---|---|---|---|
Wyraz(y) w transliteracji | oszoblyvye | Podstawa glosowania | specialiter |
Język wyrazu obcego | łaciński | ||
Komentarz paleograficzny | Hasło łac. i odpowiednik pol. dopisane na marginesie inkunabułu obok drukowanego hasła "Species id est pulcritudo vel forma gestalt" opatrzonego na l. marg. łac. glosą "id est natura". |
Lokalizacja wyrazu w rękopisie
Karta/strona | karta |
---|---|
Numer | 128 |
Folio/kolumna | r |
Umiejscowienie | marginalne - prawy margines |
Wiersz | 33 |
Opis gramatyczny
Transkrypcja formy podstawowej wyrazu hasłowego | Osobliwie (przysłówek) |
---|---|
Forma (w transkrypcji) | osobliwie |
Część mowy | przysłówek |
Fleksem | przysłówek |
Stopień | równy |
Uwagi
W Sstp wydrukowano ze skrótem Erz 60.
Bibliografia
Erzepki B. 1908: Przyczynki do średniowiecznego słownictwa polskiego. I. Glosy polskie wpisane do łacińsko-niemieckiego słownika drukowanego w roku 1490, “Roczniki Towarzystwa Przyjaciół Nauk Poznańskiego” XXXIV, s. 60.
Jak cytować?
Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa,
Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych, red. nauk. Ewa Deptuchowa, oprac. inf. Maciej Godny, https://rozariusze.ijp.pan.pl, stan z dnia: 21.11.2024 r.