dopvsczycz
Co<n>cedere id est simul dare leyhen ode<r> geben dopvsczycz ca 1500 WokLub 31v
Wyraz hasłowy | Dopuścić | Hasło konkordancji | Concedere |
---|---|---|---|
Wyraz(y) w transliteracji | dopvsczycz | Podstawa glosowania | co<n>cedere |
Język wyrazu obcego | łaciński | ||
Komentarz paleograficzny | Glosę poprzedza skreślony fragment wyrazu, zapewne dopvscz. |
Lokalizacja wyrazu w rękopisie
Karta/strona | karta |
---|---|
Numer | 31 |
Folio/kolumna | v |
Umiejscowienie | marginalne - lewy margines |
Wiersz | 8 |
Opis gramatyczny
Transkrypcja formy podstawowej wyrazu hasłowego | Dopuścić (czasownik) |
---|---|
Forma (w transkrypcji) | dopuścić |
Część mowy | czasownik |
Fleksem | bezokolicznik |
Aspekt | dokonany |
Wokaliczność | niewokaliczna |
Forma lub konstrukcja czasownikowa | bezokolicznik |
Strona | czynna |
Uwagi
W Sstp wydrukowano ze skrótem Erz 14.
Bibliografia
Erzepki B. 1908: Przyczynki do średniowiecznego słownictwa polskiego. I. Glosy polskie wpisane do łacińsko-niemieckiego słownika drukowanego w roku 1490, "Roczniki Towarzystwa Przyjaciół Nauk Poznańskiego" XXXIV, s. 14.
Jak cytować?
Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa,
Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych, red. nauk. Ewa Deptuchowa, oprac. inf. Maciej Godny, https://rozariusze.ijp.pan.pl, stan z dnia: 12.10.2024 r.