gadlina
Culmen (quia culmo tegitur) gadlina XV p. post. WokPet III 10
| Wyraz hasłowy | Gardlina | Hasło konkordancji | Culmen |
|---|---|---|---|
| Wyraz(y) w transliteracji | gadlina | Podstawa glosowania | culmen |
| Język wyrazu obcego | łaciński |
Lokalizacja wyrazu w rękopisie
| Karta/strona | PUSTE ŚWIADOMIE |
|---|---|
| Numer | |
| Folio/kolumna | |
| Umiejscowienie | |
| Wiersz |
Opis gramatyczny
| Transkrypcja formy podstawowej wyrazu hasłowego | Gardlina (rzeczownik) |
|---|---|
| Transkrypcja formy podstawowej wariantu | Gadlina |
| Forma (w transkrypcji) | gadlina |
| Część mowy | rzeczownik |
| Fleksem | rzeczownik |
| Liczba | pojedyncza |
| Przypadek | mianownik |
| Rodzaj | żeński |
Uwagi
W Sstp wydrukowano ze skrótem PF V 10.
U wydawcy fragment wyjaśnienia po łacinie, mający charakter uzupełniający (quia culmo tegitur), wzięty w nawias; w Sstp oddzielony przecinkiem.
Wydawca nie wyjaśnia, czy łacińskie uzupełnienia podstawy glosowania podane w nawiasie pochodzą od niego, czy z rękopisu.
Por. RozKap 50v: Culmen (...) est sumitas uel altitudo tecti que tecta domorum aput quosdam culmo cooperiuntur vlg. kloczą.
Bibliografia
Brückner A. 1895: Z rękopisów petersburskich, cz. II: Średniowieczne słownictwo polskie, „Prace Filologiczne” V, s. 10.
Jak cytować?
Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa,
Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych, red. nauk. Ewa Deptuchowa, oprac. inf. Maciej Godny, https://rozariusze.ijp.pan.pl, stan z dnia: 5.05.2024 r.