spyączye

Monile dicitur a moneo... et est ornamentum pectoris sponky albo spyączye ca 1500 WokLub 84v

Wyraz hasłowy Spięcie Hasło konkordancji Monile
Wyraz(y) w transliteracji spyączye Podstawa glosowania monile
Język wyrazu obcego łaciński
4897
Komentarz paleograficzny Na g. marg. w wierszu 1-2 notatka łac.: Item monile dicitur a moneo eg<?> que manet virginem ad sz<?>dam castitatem et est ornamentum pectoris , na jej końcu innym atramentem inna ręka dopisała polskie odpowiedniki: sponky albo spyączye; por. drukowane objaśnienie hasła Monile na tej samej karcie: "Monile est quoddam ornamentum pectoris vorspang".

Hasło łac. i odpowiednik pol. dopisane na marginesie inkunabułu.

Lokalizacja wyrazu w rękopisie

Karta/strona karta
Numer 84
Folio/kolumna v
Umiejscowienie marginalne - górny margines
Wiersz 2

Opis gramatyczny

Transkrypcja formy podstawowej wyrazu hasłowego Spięcie (rzeczownik)
Forma (w transkrypcji) spięcie
Część mowy rzeczownik
Fleksem rzeczownik
Liczba pojedyncza
Przypadek mianownik
Rodzaj nijaki

Uwagi

W Sstp wydrukowano ze skrótem Erz 99.

Bibliografia

Erzepki B. 1908: Przyczynki do średniowiecznego słownictwa polskiego. I. Glosy polskie wpisane do łacińsko-niemieckiego słownika drukowanego w roku 1490, “Roczniki Towarzystwa Przyjaciół Nauk Poznańskiego” XXXIV, s. 99.

Jak cytować?
Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych, red. nauk. Ewa Deptuchowa, oprac. inf. Maciej Godny, https://rozariusze.ijp.pan.pl, stan z dnia: 5.05.2024 r.